سپس گزیده ای از ترجمه را بررسی کنید!
در سال 1997، کونو و همکارانش (به نام های توشیوکی کونو، هیساشی کوتاکموری، هیروشی نیکی) با بهبود روش گوس – سایدل برای ماتریس های Z، جبر خطی Appl. 267 (1997) ثابت کرد که نرخ همگرای روش گوس – سایدل با پیش شرط برای ماتریس های Z مسلط قطری ساده نشدنی با پیش شرط 1+sa برتر از نرخ روش تکرار پایه می باشد. در این مقاله، پیش شرط جدید ارائه می کنیم که متفاوت از پیش شرط ارائه شده توسط کونو و همکارانش (به نام های توشیوکی کونو، هیساشی کوتاکموری، هیروشی نیکی که به اصلاح روش روش گوس – سایدل برای ماتریس های Z، جبر خطی Appl. 267 (1997) پرداختند، می باشد و نظریه همگرایی در مورد دو روش تکراری پیش شرط دار را زمانیکه ماتریس ضریب یک ماتریس H می باشد، را ثابت می کنیم. در ضمن، دو شرط کافی جدید برای تضمین همگرایی روش های تکراری پیش شرط دار ارائه می شوند.
ماتریس H، پیش شرط، روش تکراری پیش شرط دار، روش گوس – سایدل، اشتقاق H
سیستم خطی زیر را در نظر می گیریم:
که در آن A یک ماتریس nxn می باشد و x و b بردارهای n بعدی می باشند. برای هر تجزیه، A=M-N با ماتریس ناویژه (ناتکین)، روش تکراری پایه برای حل سیستم خطی (1) بصورت زیر می باشد:
برخی تکنیک های پیش شرطی که نرخ همگرایی این روش های تکراری را بهبود می بخشند، توسعه یافته اند.
در نهایت ترجمه را خریداری کنید!
دانلود ترجمه فارسی -- قیمت: 11500 تومان