سپس گزیده ای از ترجمه را بررسی کنید!
اکسیدهای پروسکایتی LaNi1-xCoxO3 از طریق روش رزین سل- ژل سنتز شده و به عنوان پیش سازنده های کاتالیزوری در ریفرمینگ خشک متان به گازسنتز در شرایط دمایی 800-600 درجه سانتیگراد و فشار اتمسفریک به کار می رود. واکنش به صورت جریان پیوسته با استفاده از مخلوط متان و دی اکسیدکربن با نسبت 1 به 1 آزمایش میشود. جامدات توسط پراش اشعه ایکس (XRD)، اندازه گیری سطح رویه ویژه BET و احیاء برنامه ریزی شده دمایی (TPR) تعیین مشخصه میشود.
آنالیز XRD جامدات نشان داد که فازهای LaNiO3 و/یا LaCoO3 به عنوان پیک اصلی در جامدات وجود دارند که وابسته به درجه جایگزینی x میباشد. پیکهای شدیدتر و پارامترهای شبکه تشکیل محلولهای جامد Ni-Co را نشان میدهد. جامدات سنتز شده در طی آزمایشهای کاتالیزوری، احیاء شده و Nio، Coo و La2O2CO3 به عنوان فازهای اصلی در طی واکنش تشکیل میشوند. این ترکیبات مسئول فعالیت بالای جامدات مقاوم در برابر تشکیل کربن هستند. درصدهای تبدیل تعادلی متان و دی اکسیدکربن به استثنای LaCoO3 که فعالیت ضعیفی از خود نشان میدهد، نزدیک به 100% می باشد.
روش رزین، محلول جامد (Ni, Co)، پروسکیت (Ni, Co)، ریفرمینگ خشک متان، تولید گاز ترکیبی، فعالیت کاتالیتی، رسوب کربن
در آغاز هزاره سوم، گاز طبیعی به عنوان سوخت آینده مطرح شده است زیرا منابع اثبات شده قابل ملاحظهای در سرتاسر جهان و وابستگی شدیدی در برابر تقاضای رو به رشد نفت وجود دارد. شناخت این موقعیت علاقه رو به رشدی را در توسعه تکنولوژی های جدید برای تبدیل مؤثر گاز طبیعی به وجود می¬آورد.
ریفرمینگ خشک متان (معادله1)، گازسنتزی (CO+H2) با نسبت H2/CO≤1 تولید میکند که برای واکنشهای فیشر-تروپش مطلوب میباشد. همچنین این واکنش پخش این گازها را به محیط کاهش میدهد.
در نهایت ترجمه را خریداری کنید!
دانلود ترجمه فارسی -- قیمت: 8500 تومانسپس گزیده ای از ترجمه را بررسی کنید!
سیستم های مدل کارامل آبی متشکل از سولفیت//NH3 دی گلوکز بوده که در دمای 100 درجه سنتیگراد به مدت 2 ساعت گرم شدند و مقادیر کارسینوژنیک 4 (5) متیل ایمیدازول شکل گرفته، شناسایی شدند. بازه میزان شکل گرفته از 7.0 تا 155.0 ppm بود. سیستمی با 0.1 M سولفیت منجر به تولید بیشترین مقدار 4-Ml شد، که 54% بیشتر از مقدار تولید شده از سیستم بدون سولفیت بود. زمانیکه مقدار سولفیت بیش از 0.1 M افزایش یافت، میزان 4-Ml کاهش یافت. بیشترین کاهش با 0.2 M سولفیت تا 68% در مقایسه با 0M سولفیت بدست آمد که نشان می دهد که سولفیت نقش مهمی در تشکیل کارسینوژنیک 4-Ml در رنگ کارامل ایفا می کند. همچنین، سیستمی با 0.1 M سولفیت منجر به شدیدترین رنگ کارامل شد ولی سایر سطوح سولفیت، شدت رنگ را بطور قابل توجهی تغییر ندادند. سولفیت تاحدی به سطح مواد شیمیایی طعم ارزیابی شده با استفاده از تشکیل پیرازین نسبت داده شده است. نتایج نشان می دهند که افزودن سولفیت به میزان مناسب، تشکیل 4-Ml را در رنگ کارامل بدون از دست دادن طعم و رنگ کاهش می دهد.
رنگ کارامل، واکنش میلارد، کارسینوژنیک 4 (5) متیل ایمیدازول، سولفیت.
رنگ کارامل، یکی از قدیمی ترین و متداول ترین رنگ ها برای انواع غذاها و نوشیدنی ها شامل مواد پخته شده، مرباها، ترشی ها، بستنی ها و دسرهای یخی، آب گوشت ها، سوس ها، گوشت های آماده، نوشابه ها، نوعی نوشابه غیرالکلی گازدار و شیرینی ها می باشد. حتی با وجود اینکه رنگ کارامل از نظر تجاری در ایالات متحده در 1963، تولید شد، ارزیابی سمیت و تنظیمات مقرراتی خیلی کند بودند. گزارش جامع در مورد تاریخچه رنگ کارامل در 1992 منتشر شد.
در نهایت ترجمه را خریداری کنید!
دانلود ترجمه فارسی -- قیمت: 8500 تومانسپس گزیده ای از ترجمه را بررسی کنید!
این مقاله یک مدل داده کاوی برای شناسائی ناحیه خطای یک خط انتقال مبتنی بر سیستم های انتقال ac انعطاف پذیر (FACTS) ارائه می کند که شامل جبرانساز سری کنترل شده با تریستور (TCSC) و کنترلر یکپارچه عبور توان (UPFC) است، و از مجموعه درختان تصمیم استفاده می کند. با تصادفی بودن مجموعه درختان تصمیم در مدل جنگل های تصادفی، تصمیم موثر برای شناسائی ناحیه خطا حاصل می شود. نمونه های جریان و ولتاژ نیم سیکل پس از لحظه وقوع خطا به عنوان بردار ورودی در برابر خروجی هدف 1 برای خطای پس از TCSC/UPFC و 1- برای خطای قبل از TCSC/UPFC، برای شناسائی ناحیه خطا به کار می رود. این الگوریتم روی داده های خطای شبیه سازی شده با تغییرات وسیع در پارامترهای عملکردی شبکه قدرت منجمله شرایط نویزی تست شده است و معیار قابلیت اطمینان 99% با پاسخ زمانی سریع بدست آمده است (سه چهارم سیکل پس از لحظه خطا). نتایج روش ارائه شده به کمک مدل جنگل های تصادفی نشان دهنده تخیص قابل اعتماد ناحیه خطا در خطوط انتقال مبنی بر FACTS است.
رله دیستانس، تشخیص ناحیه خطا، جنگل های تصادفی (RF ها)، ماشین بردار پایه (SVM)، جبرانسازی سری کنترل شده با تریستور (TCSC)، کنترلر یکپارچه عبور توان (UPFC).
تقاضای رو به رشد انتقال حجیم توان در شبکه های قدرت نوین منجر به افزایش تمرکز روی قیود انتقال شده است. تجهیزات سیستم های انتقال ac انعطاف پذیر (FACTS) [1] یک راهکار مناسب برای روش های استحکام مرسوم است. در بین آنها، جبرانساز سری کنترل شده با تریستور (TCSC) [2] و کنترلر یکپارچه عبور توان (UPFC) [3] ادوات FACTS مهمی هستند که به طور گسترده برای بهبود بهره برداری سیستم های انتقال موجود به کار می روند. حضور TCSC در حلقه خطا نه تنها مولفه های حالت دائم بلکه مولفه های گذرا را نیز تحت تاثیر قرار می دهد. راکتانس کنترل پذیر، واریستورهای اکسیدفلزی (MOV) محافظت از خازن ها، و عملکرد فاصله هوایی باعث می شود تصمیم گیری حفاظتی پیچیده تر شده و لذا طرح های حفاظتی مرسوم مبتنی بر تنظیمات ثابت دارای محدودیت می شوند. از طرف دیگر، UPFC افق های نوینی را از منظر کنترل سیستم قدرت آشکار می کند. با اینکه استفاده از UPFC قابلیت انتقال توان و پایداری سیستم قدرت را افزایش می دهد، اما در حفاظت خط انتقال برخی مشکلات جدید نمایان می شود [4]-[6]، که اغلب روی میزان دسترسی رله دیستانس اثر می گذارند.
در نهایت ترجمه را خریداری کنید!
دانلود ترجمه فارسی -- قیمت: 11800 تومانسپس گزیده ای از ترجمه را بررسی کنید!
رقابت های دفاعی سایبری که حاصل فعالیت های علمی خدمات ایالات متحده می باشد پلتفرم (شیوه ای) را برای گردآوری داده ارائه می دهد که می تواند تحقیقاتی را مد نظر قرار داده که در محدوده مشخص کردن مبارزات سایبری ایده آل برای شرح رفتارها در طی شرایط دفاعی سایبری چالش انگیز می باشد. این اطلاعات در عوض منجر به آمادگی بهتر مدافعان سایبری در شرایط نظامی و غیرنظامی می گردد. ما بررسی های مفهومی را با ارائه شواهد برای گردآوری داده در زمان رقابت های دفاعی سایبری بین دانشگاهی در مناطق کرانه اقیانوس آرام (PRCCDC) انجام داده ایم و آن را برای بررسی رفتار مدافعان سایبری مورد تحلیل قرار می دهیم. ما نشان می دهیم که آگاهی از شرایط به پیش بینی عملکرد متخصصان امنیت سایبری پرداخته و در این مقاله تمرکزمان را بر روی گرداوری و تحلیل داده های رقابتی برای تعیین این مورد انجام می دهیم که آیا این اطلاعات به حمایت از فرضیه های ما می پردازد یا خیر. علاوه بر داده های سایبری معمول، به گرداوری داده های مربوط به آگاهی از شرایط و تراکم کار پرداخته و آن را با عملکرد مدافعان سایبری که توسط امتیاز رقابتی نشان داده شده است، مقایسه می کنیم. نتیجه می گیریم که همبستگی ضعیفی بین ارزیابی ما در مورد آگاهی از شرایط و عملکرد وجود دارد. امیدواریم که به اصلاح و بهره برداری از این همبستگی در مطالعات دیگر بپردازیم.
رقابت های دفاع سایبری؛ CCDC؛ مدافعان سایبری؛ مبارزان سایبری؛ آگاهی از شرایط؛ روش ارزیابی موقعیت کنونی؛ SPAM
ا. مقدمه
امنیت سایبری ضرورتا یک همکاری جمعی می باشد، اما این همکاری توسط حساسیت تحلیلگران اطلاعات سایبری کمتر می گردد. فرضیه ما این است که فناوری مشترک تحت واسطه کامپیوتری که حساسیت اطلاعات سایبری را نشان می دهد می تواند به متخصصان امنیت سایبری کمک کند تا شبکه ها و سیستم های خود را بدون لو رفتن اطلاعات حساس ایمن تر کنند. اما برای تعیین این موضوع که آیا فناوری مشترک خاصی عملکرد را بهبود می بخشد، می بایست در ابتدا قادر باشیم تا عملکردها را بسنجیم. ما مطرح می کنیم که آگاهی از شرایط، که به طور مستقل اندازه گیری می شود، به عنوان یک شاخص عملکردی در امنیت سایبری بوده همان طور که در رشته های دیگر نیز به همین صورت بوده است.
رقایت های دفاعی سایبری دانشگاهی (CCDC) حوزه منحصر به فردی را نشان می دهد، که در بین بررسی های آزمایشگاهی کنترل شده و بررسی های جایگزین برای بررسی های مشاهده ای در امنیت سایبری قرار دارد.
در نهایت ترجمه را خریداری کنید!
دانلود ترجمه فارسی -- قیمت: 14500 تومانسپس گزیده ای از ترجمه را بررسی کنید!
این مقاله به مطالعه رابطه بین رضایت مشتری و ارزش سهامدار می پردازد. در بخش اول مقاله رابطه بین دو متغیر بصورت نظری بررسی می شود و سپس به شکل تجربی ارزیابی می گردد. داده های مربوط به رضایت مشتری از پایگاه اطلاعاتی آمریکایی شاخص رضایت مشتری (ACSI) گرفته شده است. ارزش سهام دار نیز بر اساس q توبین سنجیده شده است. نمونه مزبور شامل 99 شرکت با داده ACSI و q توبین از 2002-1994 می باشد. نتایج این مطالعه دیدگاههای در مورد رابطه بین رضایت مشتری و ارزش سهامدار می دهد. اولاً رابطه مثبتی بین رضایت مشتری و ارزش سهامدار وجود دارد. ثانیاً این رابطه متاثر از آشفتگی های بازارهای مالی بعد از شروع سال 2000 نبوده است. ثالثاً یک فاصله زمانی سه ربعی بین رضایت مشتری و قوی ترین تاثیر آن بر ارزش سهامدار وجود دارد. رابعاً به نظر می رسد که یک سطح بهینه از رضایت مشتری وجود دارد که در صورت افزایش بیش از حد نابود خواهد شد.
رضایت مشتری- ارزش سهامدار – q توبین
در طی دو دهه اخیر ارزش سهامدار عمدتاً بعنوان شاخص برای موفقیت یک شرکت بکار رفته است. سمت گیری گسترده ارزش سهام دار به سرعت روش اتخاذ تصمیم اشتراکی را تغییر داده است. بر این اساس استراتژیهای بازار در راستای هر گونه تصمیم مدیریتی بواسطه توانایی آنها در تقویت ارزش سهامدار ارتقاء یافته و دیگر شیوه های سنتی از قبیل سهم بازار رشد فروش یا بازگشت سرمایه دخالتی ندارند.
از سوی دیگر رضایت مشتری موضوعی در تئوری و عمل است. این نکته کاملاً پذیرفته شده است که ارائه خدمات و محصولات مرغوب منجر به رضایت مشتری و این به نوبه خود منجر به افزایش سود بیشتر خواهد شد. بسیاری از شرکت ها برای بهبود موقعیت رقابتی خود از برخی اشکال برنامه رضایت مشتری در توسعه نظارت و ارزیابی کالا و خدمات خود استفاده کرده، استراتژیهای برای تقویت رضایت ارائه داده و بر اساس میزان رضایت پاداشی به کارکنان خود می دهند. با این حال شرکت ها منابعی برای بهبود رضایت مشتری اختصاص خواهند داد و این زمانی است که تأثیر ایجاد شده از نظر مالی رضایت بخش باشند. نکته جالب این است که تنها چند مقاله به بررسی رضایت مشتری با ارزش سهامدار پرادخته اند.
بنابراین هدف از مقاله حاضر بررسی دقیق تر ارتباط بین رضایت مشتری و ارزش سهامدار می باشد. ابتدا این رابطه به لحاظ نظری بررسی می شود. سپس یک مطالعه تجربی با داده های حاصل از ACSI و داده q توبین برای 99 شرکت بین سالهای 2002 -1994 اجرا می شود.
در نهایت ترجمه را خریداری کنید!
دانلود ترجمه فارسی -- قیمت: 15800 تومان